متن های ادبی

وصیت نامه ی مجازی

لطفا برای اینکه من روانشاد از دنیا برم سیاه نپوشید . جشن به پا کنید  خلافی نکردم که قرار باشه بعد مرگم سیخ داغ و قیر داغ و آتیش نصیبم بشه

فکر نمی کنم  اینقدر بد و خبیث باشم که لازم باشه سیاه بپوشید و غمگین که طفلک بدبخت و بیچاره شد که مٌرد. نخیر دنیای با ارزشی هم نیس ک حسرت ترکش رو بخورم
شما کاری به بعد مرگم نداشته باشید مطمن هستم جام هرجا باشه از این دنیای به قول شاعر «عروس هزار داماد »بهتره

فقط لطف کنید بجای دعوت از یک کسی که بساط گریه راه بندازه از کسی  دعوت کنید که بتونه شما  و روان من رو شاد کنه با جشن و لبخند

این وصیت جنبه طنز نداره  من همیشه به مراسم های عزاداری معترضم  مگر برای کسیکه اطمینان داریم بعد مرگ به جهنم میره  که البته باید بحالش گریه کرد

به قول مولوی برای مرگ  آدمهای خوب یا کشته شدنشون در راه حق گریه نکنید  و اگه به جهان بعد مرگشون اعتقاد دارید  مثل کسیکه به خونه بخت میره براش جشن بگیرید

بقول حضرت مولوی:

سوی شادروان دولت تاختند

کنده و زنجیر را انداختند

روز ملکست و گش و شاهنشهی

گر تو یک ذره ازیشان آگهی

یک داستان تاریخی امروز قابل تامل و بازنگری است

در دورانی که کرونا جهان  را تهدید می کند بار دیگر جهل و خرافه فرمانروایی می کند
ابراهیم  بت ها را شکست تا به مردم بفهماند بت هایی که قادر به نجات خود نیستن چگونه می توانند مردم را نجات دهند؟
افسوس که جهل و خرافه در ذهن مردم بتی است که نمی توان آنرا شکست
خرافات و جهل خطرناکترین ویروسی است که مدتهاست آنرا به ذهن راه داده ایم وبه راحتی  آنرا به  کودکانمان سرایت می دهیم  خطری که ما را قرنهاست  بیمار و فلج کرده است

زندگی پس از رفتن پدر شبیه سکوته
احساس غریبیه که تا  هست تجربه نمی کنی

تا وقتی هست احساس جوونی می کنی و چون میره تمام زندگیت بوی پیری و کهنگی میگیره انگار رو بروی مرداب ایستادی
جهان یکباره رنگ مرگ به خودش میگره
احساس می کنی  مرد شدی و فرصت برای پدر بودن همیشه نیست  باید تو هم به دنبالش آماده ی رفتن بشی و خانواده ی خودت رو تنها بزاری

حرفم خیلی کلیشه ای و تکراریه؛ اما عجیبه که واقعیت به این واضحی رو هرگز در مورد خودمون جدی نمی گیریم

سعی کنیم واقعیت رو بگیم و حقیقت رو پشتیبانی کنیم اگر به لحاظ وجدان و صلاح باید حرفی بزنیم و عملی رو انجام بدیم به قیمت ناراحتی و قضاوت بیرحم  دیگران ،باید انجامش بدیم بگذاریم هر کسی هر طور میخواد قضاوت کنه مهم عاقبت و آینده هست
بسیار انسانها که در گذشته محبوب بودن و آینده منفور شدن. بسیار حرفها که مورد تشویق بودن و در نهایت زشتی اونها اثبات شد و شرمساری و پشیمانی به دنبال  داشت

به هر قیمتی حرف حق رو بزنیم و به هر قیمتی رفتاری که به لحاظ وجدان خودمون درسته انجام بدیم

به شما قول میدم  اگر صد سال هم طول بکشه پاسخ مثبت خواهید گرفت
طبیعت قوانین محکم و ثابتی داره اگر توپی رو به دیوار می کوبید باید منتظر بازگشتش باشید شاید بیست سال زمان لازم باشه تا پاسخ یک رفتار یا گفتار به ما برگرده اما به یقین بر می گرده»»

سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی

به عمل کار برآید به سخندانی نیست

برای پیشرفت کردن منتظر نباش دیگران قدمی برات بردارن حرکت کن با پاهای خودت؛ اگه میخوای راه رفتن رو خوب یاد بگیری

کم لطفی دیگران،  فرصتیه برای ظهور تو

ظهور خودت رو در کم لطفی های دیگران به تماشا بشین .بذار فصل سرد بگذره و روی سیاه برای ذغال بمونه   نیازی نیست با تاریکی بجنگی فقط سعی کن روشن باشی ،تا تاریکی رو عقب برونی

اگه ریشه داشته باشی سیمان  رو سوراخ میکنی و اگر ریشه نداشته باشی هر چقدر تلاش کنن سرپا نگهت دارن  بیشتر  فرو میری، پژمرده تر جلوه میکنی

ریشه دار باش و روشن

روشنی های   تو، تاریکی رو زیر پا میزاره  نه به این دلیل که خشن و بیرحمی  ،بلکه  فقط به این خاطر که توروشنی هستی